"راپل" و "دسترسی با طناب" دو اصطلاح مرتبط با کار در ارتفاع هستند که هر دو به تکنیک‌هایی اشاره دارند که برای انجام کارهای مختلف در ارتفاعات استفاده می‌شوند. در ادامه به تفاوت‌ها و شباهت‌های این دو اصطلاح می‌پردازیم:
راپل (Rappelling)
1.تعریف: راپل به تکنیکی گفته می‌شود که در آن فرد با استفاده از طناب و تجهیزات ایمنی، از ارتفاعی به سمت پایین فرود می‌آید. این تکنیک بیشتر در کوهنوردی، غارنوردی و برخی فعالیت‌های نظامی استفاده می‌شود.
2. هدف: هدف اصلی از راپل، فرود ایمن و کنترل‌شده از ارتفاعات بالا به پایین است.
3. تجهیزات: شامل طناب، هارنس، کارابین، ابزار فرود (مثل ATC) و کلاه ایمنی است.
4. کاربردها: بیشتر در فعالیت‌های ماجراجویانه و ورزشی مانند کوهنوردی، غارنوردی و آموزش‌های نظامی کاربرد دارد.
دسترسی با طناب (Rope Access)
1. تعریف: دسترسی با طناب به تکنیکی گفته می‌شود که در آن کارگران با استفاده از طناب و تجهیزات ایمنی، به نقاط مختلف یک سازه (مانند ساختمان‌های بلند، پل‌ها و سازه‌های صنعتی) دسترسی پیدا می‌کنند تا وظایف مختلفی مانند شستشو، تعمیرات و بازرسی را انجام دهند.
2.هدف: هدف اصلی از دسترسی با طناب، فراهم کردن دسترسی ایمن و کارآمد به نقاط دشوار برای انجام کارهای عملی است.
3.تجهیزات: شامل طناب‌های استاتیک، هارنس، کارابین، ابزار فرود، ابزارهای صعود، کلاه ایمنی و دیگر تجهیزات ایمنی استاندارد است.
4. کاربردها: در صنعت ساخت و ساز،خدمات نمای ساختمان , تعمیر و نگهداری ساختمان‌ها، برج‌ها، پل‌ها و سازه‌های صنعتی استفاده می‌شود.
در حالی که راپل بیشتر به عنوان یک تکنیک فرود از ارتفاع در فعالیت‌های ماجراجویانه و ورزشی شناخته می‌شود، دسترسی با طناب به عنوان یک تکنیک کاربردی و عملی برای انجام وظایف مختلف در ارتفاعات در صنایع مختلف مورد استفاده قرار می‌گیرد. هر دو روش نیاز به مهارت‌های خاص و تجهیزات مناسب دارند، اما تفاوت‌های عمده‌ای در هدف، محیط کار و کاربردها دارند.
